Редакция собрала стихи жителей Узды и района. Вместе с нами предлагаем насладиться творчеством своих земляков, окунуться в мир поэзии и пропустить несколько строк через себя. Почувствуйте эту весну.

Весенний вечер 

Солнца шар повис опять над лесом, 
Стихли в полдень птичьи голоса, 
И дурманит аромат пролесок, 
Распускается весенняя краса. 

Ты идешь тихонько, незаметно 
И спугнуть боишься эту красоту. 
Растворились горести, приметы. 
Солнца луч ты ловишь на лету. 

Будто счастье вдруг тебя коснулось, 
Будто с плеч – десятки прошлых лет: 
Полон сил, и молодость вернулась –  
Стоит жить и достигать побед! 

Ольга БОКУТЬ-ЧЕБОТАРЁВА 

А мы з табой…

Ты чуеш, 
Як шапоча лісце, 
Калыша 
Вецер вербалоз. 
А мы з табой 
Шукаем выйсце, 
Блукаем 
Паміж трох бяроз. 

А мы з табой 
Неспадзявана 
На сцежцы 
Стрэліся ізноў 
Праз тоўшчу дзён, 
Нібы з тумана, 
Нібыта з казачных замоў… 

Твой вобраз 
Родны і далёкі 
У сэрцы 
Шчэ маім жыве… 
А ў небе 
Месяц аднабокі 
Кудысь  
Задумліва плыве. 

З табой 
Адмерваем мы крокі, 
Губляем 
Па хвілінах час, 
І толькі зоркі, 
Толькі зоркі, 
Напэўна, 
Разумеюць нас. 

Аля СЦЯПАНАВА 

Вясною вяртаюцца птушкі…

Выраслі дзеці так хутка, 
Пакінулі родную хату, 
Як клін той гусіны,  
Што ў вырай ізноў адлятае. 
А ты ўсё стаіш ля парога, 
Нервова камечыш хусцінку, 
І слёзы твае ад ветру 
Самі сабой высыхаюць. 

Прыгадваеш тыя часіны, 
Як весела ўсім нам было: 
Як грэліся гуртам на печы, 
Прымервалі хусткі, сукенкі, 
Расказвалі розныя байкі, 
Ёлку гуртом прыбіралі; 
Плакалі часам ад болю, 
Бо моцна разбілі каленкі… 

Ляціце, мае дарагія, 
Шукайце лепшае долі! 
Але не зракайцеся, дзеці,  
Той хаты, што вас гадавала. 
Вяртаюцца з выраю гусі, 
Пабачыўшы землі чужыя. 
Вяртайцеся й вы, мае птахі, 
Бо лепшае месца на свеце – 
Дзе маці яшчэ вас чакае. 

Таццяна Шыдлоўская